Cantabrisch Gebergte

Het Cantabrisch Gebergte (Cordillera Cantábrica) is een bergketen in het noorden van Spanje die evenwijdig loopt aan de Cantabrische Zee. De keten is ongeveer 480 kilometer lang en gemiddeld 100 kilometer breed en loopt door diverse Spaanse Autonome Gemeenschappen: de provincie Lugo in Galicia, Asturias, de provincies León, Burgos en Palencia in Castilla y León, Cantabria, Baskenland, Navarra en La Rioja. Het vormt de grens tussen het droge Spanje aan de zuidkant en het groene Spanje aan de noordkant.

Het Cantabrisch Gebergte kent een groot aantal deelgebergten, waaronder de volgende gebergten waar hikingiberia.com wandelingen aanbiedt.

Het gebergte met de hoogste toppen, het meest ruige landschap en het meest spectaculaire landschap van het Cantabrisch Gebergte en daarmee het onbetwiste hoogtepunt van deze keten zijn de Picos de Europa, die in drie provincies liggen: Asturias, Cantabria en León. Bijzonder aan dit gebergte is ook dat het toppen van boven de 2.500 meter heeft op slechts 15 kilometer van de zee. Het waren dan ook de eerste toppen die de zeevaarders zagen toen ze richting de Europese kust voeren, waaraan het de naam Picos de Europa – Toppen van Europa – te danken heeft. Alhoewel de toppen hier niet boven de 2.650 meter komen en daarmee aanzienlijk lager zijn dan in de Pyreneeën en de Sierra Nevada, is dit gebergte zeer populair onder zowel wandelaars als klimmers, vanwege het overweldigende landschap met zijn steile, rotsachtige en puntige toppen, vaak torres (torens) genoemd. Ten westen van de Picos de Europa vinden we het tweede natuurpark van Asturias, het Natuurpark Redes.

Zo´n 50 km ten zuiden van de Picos de Europa in de provincie Palencia liggen de Fuentes Carrionas. Hier vinden we een ongekend reliëf van toppen en bergkammen van boven de 2.500 meter, adembenemende kliffen, diepe valleien en diverse stuwmeren. In dit bergmassief ligt een aantal hoge toppen van boven de 2.500 meter. In Cantabria ligt de Peña Prieta (2.539 m.). in Palencia ligt net ten zuiden van de Peña Prieta de Pico del Infierno (2.537 m.) en liggen de Curavacas (2.524 m.) en de Espigüete (2.451 m.). In León ligt de Pico las Cuartas (2.451 m.) en op de grens van León, Palencia en Cantabria ligt de Pico Tres Provincias (2.498 m). Verder naar het oosten in Palencia en Cantabria, vinden we het relatief kleine en goed toegankelijke gebergte Sierra de Híjar.

De Sierra de Ancares is het westelijke uiteinde van het Cantabrisch gebergte en ligt in het noordwesten van de provincie León en deels in Lugo, en vormt de grens tussen Galicië, Asturias en Castilla y León. Dit deel van het Cantabrisch Gebergte is minder bekend dan sommige andere delen van deze bergketen en is lange tijd geïsoleerd gebleven van de buitenwereld. Het landschap wordt gekenmerkt door bergen en valleien, waar we hoger in de bergen cirques en meren zien die gevormd zijn door gletsjers in de ijstijd. Het dal is gevormd door erosie van de rivier de Ancares, die een zijrivier is van de rivier Cúa. Het is een middelhoog gebergte met toppen van net onder de 2.000 meter, met als hoogste punt de Pico Cuiña op 1.987 meter. Alhoewel het gebergte niet zo hoog is, zien we op de hogere delen spectaculaire rotsformaties vanaf waar we prachtige uitzichten over het dal van Ancares en in de richting Galicië en Asturias hebben.

Las Ubiñas-La Mesa is een natuurpark van 451 km², dat ligt in Asturias in het centrale gedeelte van het Cantabrisch Gebergte. Sinds 11 juli 2012 is het een Unesco Biosfeerreservaat. Het gebergte is een gebied met reliëf en sterke contrasten, met als meest spectaculair kern het Macizo de Ubiña, een massief met toppen net boven de 2.400 meter, zoals de Peña Ubiña en de Picos del Fontán. Hiermee is het het op één na hoogste gebergte van het Cantabrisch Gebergte. Verder naar het oosten, in het centrale deel van León vinden we de gebergten Alto Bernesga en Argüellos.

Het Parque Natural de Somiedo, sinds 1988 Natuurpark, is een andere verplichte locatie om te bezoeken in het Cantabrisch Gebergte. Alhoewel niet groot, is het van een ongekende schoonheid. Het is één van de meest geaccidenteerde landschappen van Asturias met hoogten tussen de 400 en 2.200 meter, met als hoogste punt de Cornón. Het gebergte bestaat uit een grote variëteit aan materiaal, zoals kalksteen, vuursteen en zandsteen wat spectaculaire karstformaties heeft opgeleverd. Somiedo staat daarnaast bekend om zijn prachtige meren. Niet ver van het Parque Natural de Somiedo ligt tenslotte het gebergte Sierra de Manteca, dat glooiender van karakter is dan het gebergte bij Somiedo. In dit gebergte heeft hikingiberia.com ook een wandeling.